Fotografieweblog Redmer van der Meer

Foto's variërend van een zonsondergang tot een schip in de hoogste golven, vanuit kikvorsperspectief of vogelperspectief, zwart-wit of kleurrijk; Neem een kijkje in de fotografie van Golven op zee.


|- Home - Contact - FAQ -|

donderdag 27 september 2012

De 2e en zeker niet de laatste cabin trip

Het ontbreekt me hier in Noorwegen nog steeds niet aan vrije tijd, dus moeten we maar wat verzinnen om de weekenden door te komen. Aangezien de vorige cabin trip goed was bevallen, hebben we er weer een gepland.

Dit keer naar een hut die ons eerder werd aanbevelen door een van de gidsen bij het hiken in de introductieweek. De hut waar we heen gingen heette Holvassgamma en ligt aan de andere kant van het fjord. Dit betekent met de bus op de ferry naar de overkant van het fjord. Aanvankelijk zouden we alleen zaterdagnacht gaan, maar de bussen bleken niet op een geschikte tijd te gaan, dus besloten we vrijdagmiddag weg te gaan. Rond 18.00 zouden we beginnen met een tocht van 4 uren. Dit betekent het laatste uur door het donker lopen.

We begonnen vanaf de weg direct offroad door het bos richting een soort rug van een berg. Het begon alleen steeds harder te regenen met de harde wind in onze rug. De tocht was lang, maar het was doorlopen om zo weinig mogelijk door het donker te lopen. Langzaam werd het echter toch donker en het laatste stuk voor een meer gingen we door het donker met hoofdlampjes op ons hoofd. vlak voor het meer, dat we over moesten steken kwamen we een cabin tegen met licht, maar we liepen door om met een van de bootjes die bij onze cabin hoorde de rivier over te steken. Nadat het bootje paraat was en we gingen varen, kwamen we eerst op een eiland terecht, dus moesten we weer verder varen. Uiteindelijk arriveerden we doornat geregend in de cabin. Snel de kachel opgestookt, kleren uitgehangen en na een borrel zijn we gaan slapen.

De volgende ochtend begon de dag met een ontbijt. Totdat er ineens mensen aan de deur kwamen! Dit waren de anderen die de cabin ook gereserveerd hadden (zoals we wisten), dus dat betekende gezelligheid! Na het eten van pannekoeken zijn we gaan vissen en ik ving een dikke forel! Die avond betekende dat een maal van forel en spaghetti. 's Avonds samen met de anderen in de cabin gezellig gezeten en na een goede nachtrust vertrokken we zondags vroeg om de bus te kunnen halen, maar daarvoor nog te kunnen vissen. Toen we eenmaal een goede plek hadden, kon ik letterlijk de ene na de andere forel bovenhalen, ik had er denk ik wel 8 achter elkaar! Toen het tijd begon te worden om de bus te halen, zijn we gaan lopen over de bergen. Een iets andere route dan de heenreis, maar een hele mooie route! Het zonnetje kwam er zelfs nog even bij, heerlijk! Proast! Eenmaal in de bus begonnen we aardig in te kakken en toen ik thuis was, was ik wel weer moe! Maar het was weer een prachtige cabintrip naar een prachtige cabin!

De week na de cabin trip betekende weer hard aan school te werken, zodat de vrijdagmiddag weer ontspanning kon zijn. We gingen weer vissen in het fjord. Nu vingen we vooral koolvis en geen makreel, maar het waren wel grote, dikke vissen. Maarten en ik vingen beide zelfs nog een echt grote; dik 50 centimeter en zo'n 3 kilo! Die van Maarten was het grootst en dikst :). Na het vissen weer een prachtig avondmaal gemaakt van de vis, jummie!

Aangezien de weerberichten voor het weekend goed waren, ging ik zondagochtend fotos maken in het centrum van Trondheim. Ook even gekeken bij de/het aankomst/vertrek van de Hurtigruten-veerboot (die gaat de hele Noorse kust langs).

Later weer meer!

zondag 23 september 2012

Vermaak in Noorwegen, Mountanbiken, excursie en vissen in het fjord!

De week na de cabin trip verliep rustig, colleges volgen en excercises maken. Donderdagavond was een mooie avond en ik besloot richting het grote meer ten zuidoosten van Trondheim te mountainbiken. Daar was een soort schiereiland, waar ik heerlijk over heb gefiets. Terug werd het donker en stond de maan net boven het fjord, een prachtgezicht. --De route--

Ook zondags maar weer een mountainbiketrip gedaan met Emiel. We gingen ditkeer richting het zuid-zuidoosten. Helaas wilde ik op den duur te snel fietsen en vloog ik uit de bocht. Ik ging rechtdoor richting een weiland. Mijn voorwiel is waarschijnlijk in een greppel terechtgekomen, waarna ik van de fiets af vloog en met een koprol of iets dergelijks op mijn rug terecht ben gekomen in het weiland. Aangezien in mijn rugtas mijn camera zat, heeft mijn camera me in mijn rug geboord en had ik flinke rugpijn! Na een tijdje rust konden we gelukkig ons weg naar huis vervolgen, maar ik had nog lang last van mijn rug! --De route--

De week daarna begon met een rustige maandag. Maar de dinsdag bleek er een excursie naar de dichtstbijzijnde werf te zijn, waar ze ook nog eens een veerboot afbouwen. Maar snel opgegeven dus. Dinsdagochtend om 9.00 vertrokken met de bus vanaf de faculteit. De werf was in Fosen, aan de andere kant van het fjord. Dit betekende dat we met de pont/veerboot naar de overkant moesten. Weer een vinkje bij een van de dingen te doen in Noorwegen. Bij de werf was een offshoreschip bijna klaar, ze waren bezig met stabiliteitsproeven en dus lag het schip onder een helling. Een week later zou het schip op proefvaart gaan. Wat voor mij het leukste was, was de cruiseferry (luxe veerboot) die in het dok lag om afgebouwd te worden. Het casco is gebouwd in Gdansk, Polen met dieselmotoren er al in. Toen de cascobouw vertraging opliep, heeft Fjordline (toekomstig eigenaar) direct maar besloten om het schip om te bouwen tot volledige LNG-veerboot. Dit betekent dus dat de gloednieuwe motoren er weer uit moeten! Bij de werf kregen we ook nog een presentatie en een goed verzorgde lunch en daarna gingen we weer met de bus terug naar huis.

De dag was nog niet voorbij want er stond ook nog een vistrip gepland met het bootje van de studievereniging van maritiem, Manhullet. Om 5 uur zijn we de haven uitgevaren en eerst naar een visplaats gegaan tegen Bymarka aan. Hier vingen we twee vissen, waarvan 1 terug moest in zee. Toen zijn we boven Munkholmen gaan vissen en na een tijdje beten de vissen sneller dan we konden ophalen. We vingen in totaal 26 vissen met 6 man! Geweldig! De volgende dag hebben we een ware visparty gehouden om een flink gat te slaan in die visvoorraad. Heerlijk was het, we hadden Makreel, Koolvis en Kabeljauw gevangen.

zondag 9 september 2012

Cabin trup naar Kråklikåten, 'hutje op de hei'

Als ontspanning na het harde leren moest er iets gedaan worden van de dingen die je móet doen in Noorwegen. De cabin trip was een van die dingen. De NTNUI, soort studentensportvereniging, heeft een ondervereniging die de cabins (Koiene) beheert. Er zijn vele in de wijde omtrek van Trondheim te bezoeken. Wij kozen voor een aardig afgelegen hut, 4 uren lopen van de bushalte in Lundamo. Het hutje waar wij met z'n vieren heen gingen was de Kråklikåten.

Vrijdagochtend vroeg vertrokken om met de bus naar Lundamo te gaan. Helaas waren we iets vergeten, waardoor we de volgende bus moesten pakken. Die bus ging een uur later, maar was luxe en bracht ons naar Lundamo. Na nog de laatste inkopen gedaan te hebben bij de lokale supermarkt, vervolgden wij onze weg richting het oosten. Ik met GPS+kaarten op mijn mobiel en Emiel had papieren kaarten en een kompas. De route naar de hut liep officieel circa 20 kilometer over de weg langs een rivier, maar wij wilden wat meer uitdaging. Dus bij de tweede brug zijn we de rivier over gegaan en een meer avontuurlijk pad gaan volgen. Het eerste stuk liepen we over een onverharde weg, maar al snel werd dit een pad dat alleen begaanbaar was voor bergtractoren. Nog een stukje verder kwamen we in de bush-bush en werd het pad bijna onbegaanbaar. Tot we bij een soort inham in de berg kwamen, waar een stroompje/waterval naar beneden was. Ons plan was dit stroompje te volgen naar beneden, om vervolgens de rivier waar dit stroompje op uit kwam over te steken. Wij daalden af, maar de helling werd steeds steiler en de begroeiing lastiger. Toen we uiteindelijk beneden waren bij het riviertje, bleek dat de rotsen in de weg stonden om bij de stuwdam de rivier over te steken. Dit betekende dat we de rivier over moesten steken! Wij de schoenen uit en langzaam door de stromende rivier banjeren. Net als in de Bear Grills-survivalseries, kunnen we dat ook afstrepen op het To-Do-lijstje in Noorwegen.

Na het oversteken van de rivier zijn we richting de weg gelopen, de officiële route. Aangezien het lang had geduurd om de afdaling te maken en de rivier over te steken, leek het ons een goed plan om per weg verder te gaan en mooi kilometers te lopen. De weg bracht veel minder uitdaging met zich mee en de natuur was ook niet zo mooi als het offroad-gedeelte. Toch was de natuur in het globaal weer heel divers, met verschillen tussen begroeiing en hoogte/vlakte. Na een flinke wandeling kwamen we bij het Håen-meer, waar ook wat vakantiehuisjes stonden. Hier moesten we van de weg af richting de cabin. Deze laatste kilometer ging weer over een looppad, dwars door de natuur. We moesten nu echter ook stukken 'wetlands' over en dit betekende weer natte schoenen. Maar na een stukje lopen zagen we dan eindelijk de cabin tussen de bomen door schemeren.

Bekijk hier de route van de heenreis

Om bij de cabin te komen moesten we over een loopplank over het beekje dat de cabin omringde. En dan gaat voor het eerst die deur open en komt er een typische geur tegemoet. Simpel, maar goed leefbaar was het huisje. Hongerig dat we waren, hebben we eten gekookt. Pasta met saus, vis en groenten. Maar dit moest bereid worden op een PRIMUS-kookstel, waar we wel wat moeite mee hadden om aan te steken. Inmiddels was het kampvuur ook heerlijk opgestookt en wat is dat genieten! Zeker samen met de whiskey die Tobias had meegebracht, werd dit een geslaagde avond.

De eerste nacht was heel koud en een beetje onwennig. We hadden niet allemaal even goed geslapen en dus werd de zaterdag een rustdag. We hebben wat proberen te vissen en heerlijk in de zon gelegen, terwijl ik een SMS kreeg dat er in Nederland dikke buien waren geweest... De zaterdagavond begon rustig, totdat Emiel een waterval had gezien en wij deze natuurlijk ook moesten bekijken. Het bekijken van de waterval leidde uiteindelijk tot het beklimmen van de dichtstbijzijnde bergtop, een dikke kilometer verder dan de waterval. Wat een prachtig uitzicht over de wijde omtrek, heerlijk!

Na dit avontuur kropen we heerlijk in bed, een aangenamer en dus warmere nacht. De zondag was ingepland om weer terug te lopen naar de bushalte. Het originele plan was om naar de bushalte in een ander dorp, ten noorden van de hut te lopen. Maar omdat deze route niet over de weg ging, hebben we besloten om de 'veilige' route over de weg te nemen naar de bushalte waar we vrijdag begonnen. Dus hebben we het hele eind over de weg naar Lundamo gelopen. We hadden een paar regenbuien onderweg en de lucht was grijs. De temperatuursverschillen waren wel heel groot tussen wanneer het regende en wanneer het droog was en de zon er bijna door kwam. Uiteindelijk kwamen we redelijk snel in Lundamo, maar de bus én de trein waren beide net geweest. Dit betekende dat we 3 uren moesten wachten op de volgende bus. Gelukkig kwam die bus en zijn we veilig, maar compleet uitgeput thuis gekomen!

Zeker voor herhaling vatbaar zo'n cabin trip!

vrijdag 7 september 2012

Van introductie tot zwoegen in de boeken

Een lange tijd tussen het vorige bericht en dit bericht, terwijl er zoveel gebeurd is. De reden hiervoor is 'het zwoegen'.

Na de 'echte' hike van de introductieweek stond er op de vrijdags (17-8) weer een hike op het programma, dit keer met de gehele groep van internationale studenten. We zouden een stuk gaan lopen bij Lade, een soort uitsteeksel van het fjord ten oosten van het centrum van Trondheim. Samen met Maarten begon ik helemaal achteraan de groep, maar dat ging wel zo langzaam (lees: de chinezen lieten gaten vallen), dat we iedereen maar ingehaald hebben. Aan het eind van de wandeling kregen we een banaan en een heerlijke krentenbol uitgedeeld. Na de wandeling weer terug moeten lopen naar Moholt en op weg daarheen nog een rondje gemaakt door wat outdoor-winkels en dergelijke en een slot geregeld voor een fiets die ik op het oog had.

In het fietsenhok, achter de deur, van mijn gebouw in Moholt stond namelijk een aardige fiets al een tijd stil en zonder slot erop. Ik heb mijn slot eromheen geslagen en mij deze fiets toegeëigend. Inmiddels al heel wat kilometers erop gemaakt en profijt ervan gehad.

De zaterdag van de introductieweek gingen we naar het Trøndelag Folk Museum, een buitenluchtmuseum te vergelijken met het zuiderzeemuseum, Archeon of Ellert en Brammert in Nederland. Oude huizen uit de buurt waren in dit museum neergezet. Een mooie indruk gekregen van hoe men hier vroeger leefde, vooral als boer. Na het bezoek aan het museum, gingen we nog een bus-tour doen langs Trondheim, eerst langs een uitkijkpunt over Trondheim en daarna langs de springschans naar het centrum.

De zondags was de eerste dag zonder planning, uiteindelijk maar weer even bij het meertje gekeken. Dit keer op de mountainbike!

Op de maandag brak de eerste collegeweek aan. De eerste inleidende colleges gevolgd en direct werden de eerste excercises uitgedeeld. Aan die excercises kwam ik echter nog niet toe, want deze week moest ik heel hard gaan leren voor het laatste bachelortentamen (Dynamica 2) en er was nog een introductieweek van Manhullet, de studievereniging van Maritieme Techniek hier in Noorwegen. Voor het leren veel samen met Maarten geleerd, waarbij we elkaar mooi aanvulden. Voor de introdutie van Mannhullet gingen we op de donderdag naar het eilandje voor Trondheim, in het fjord, Munkholmen. We gingen daarnaartoe met de boten van de studievereniging. Een deel van de groep ging met de zeilboot en wij gingen met de motorboot. Het scheen dat de aziaten zeven kleuren scheten aan boord van de zeilboot, zodra die begon te hellen... En dan studeer je Maritiem, schaam je!

De rest van de week bestond vooral weer uit zwoegen voor het tentamen, wat op donderdag 30 augustus was. Druk geleerd en veel oude tentamens gemaakt om goed voorbereid bij het tentamen te komen. Op het spel staat de langstudeerboete, 3 vakken opnieuw moeten doen en niet verder kunnen met de master in januari. Genoeg motivatie om te leren dus! In de eerste collegeweek nog nooit zo druk bezig geweest en dat terwijl dat meer dan de helft van de colleges van de NTNU uitvielen, vanwege diverse redenen.

Gelukkig ook nog plaats voor ontspanning. Met het mooie weer op de zondag samen met Emiel een grote mountainbiketocht gemaakt bij Bymarka. Helaas begon de tocht met een lekke band, maar als Delftse bijna-fietsenmaker had ik een bandenplakset en een pomp in mijn tas. Uiteindelijk een lange route van bijna 50 kilometer gemaakt. maar de route was prachtig! Langs meertjes, over steile stukken, op mooie paden en we kwamen uit bij de rand van de stad met een prachtig uitzicht over het fjord en Trondheim.

De tweede collegeweek bestond hoofdzakelijk uit het keihard leren voor het tentamen, wat donderdag aanbrak. Samen met Maarten weer veel geleerd en we hadden het idee dat we het goed in de vingers hadden en goed voorbereid naar het tentamen gingen. Als een malle mijn best gedaan met schrijven op dat tentamen en naar mijn idee ging dat best goed! Het klopte in mijn ogen. Dus hopelijk betekent dit dat ik mijn bachelor dan eindelijk ga halen, hoera!

Nieuwe avonturen volgen...! En waarschijnlijk een cijfer voor het tentamen, met op 17 september de bijeenkomst van de examencommissie om te kijken of ik de bachelor heb...