Nadat we bij de vuurtoren gekeken hadden, hebben we een stevige wandeling gemaakt terug naar het centrum van Whitley Bay. Daar hebben we in de supermarkt echte Engelse Chocolate Chip Cookies ingeslagen, heerlijk! Vanaf daar hebben we weer de bus gepakt naar Norht Shields, de Noordkant van de haveningang van de Tyne/Newcastle. Scheurend in een dubbeldekkerbus blijft een mooie beleving. Ook daar weer bij de kust uitgestapt en vanaf daar zijn we naar de ruïnes van het kasteel gelopen bij de haveningang. Er zijn daar erg mooie stranden, zo tussen de rotsen! Bij de ruïnes van het kasteel hebben we nog even in het gras gezeten, toen we bedachten om een koopje koffie te doen. Die hebben we daar in de buurt gehaald. Heerlijk op het terrasje met een bakje koffie. Ik was dan wel weer zo onhandig om tegen de tafel te stoten en Nynke haar White Chocolate om te stoten. Gelukkig kregen we van de attente bediening een nieuwe :)! Toen we klaar waren met koffiedrinken hebben we een ijsje gehaald en toen liepen we naar de bushalte. We realiseerden ons dat het al tegen vieren liep, terwijl de check-in ging sluiten en wij nog op 6 km afstand van de terminal waren. Bij de bushalte bleek dat de bus net geweest was. Toen kwam er een Arriva-bus aan, maarja deze mochten wij niet in met de dagkaart van Go North-East. Toen wachten op de volgende bus en dat duurde even. Om kwart over 4 in de bus gestapt. Na 10 minuten moesten we overstappen op een andere bus. Daar zaten we om half uiteindelijk in. Even later werd ik gebeld door DFDS of we er al bijna waren. We waren er al wel bijna, maar we moesten maar rennen het laatste stuk, prima! Wij in de stress of we de boot wel zouden halen. Maar even later stapten we uit de bus en toen naar de terminal gerend en we waren we om 16.38 aan boord. En binnen 5 minuten later gingen de boegschroeven aan en vertrokken we naar Nederland....... Gelukkig de boot gehaald!
donderdag 28 april 2011
Minicruise Newcastle Pt2
Eenmaal door de douane heen, wat nog best lang duurde helaas, liepen we weg bij de terminal op naar...? Tsja, dat wisten we eigenlijk nog niet helemaal. Toen zijn we een heuvel op gelopen, waar we nog een broodje hebben gegeten. Toen we daar in de buurt een bus langs zagen komen, zijn we naar die bushalte toegelopen. Daar ging twee keer per uur een bus naar Whitley bay. Dus toen zijn we een paar haltes verder gelopen omdat de bus pas over 20 minuten kwam. Toen ingestapt en een dagkaart gekocht voor busmaatschappij Go North-East. Na een klein halfuur kwamen we aan in het centrum van Whitley Bay, een aardig dorp noordelijk van de haveningang aan de kust. Daar zijn we het strand op gelopen en zagen we een mooie witte vuurtoren staan. Via het strand zijn we die kant op gelopen. Opmerkelijk was dat er op het strand niet zoveel schelpen lagen als in Nederland op de eilanden. de enige schelp die we zagen waren schaalhorens. Toen we na een mooie wandeling bij de vuurtoren kwamen, bleek dit St. Marys Island te zijn. Het eilandje is bij hoogwater niet te bereiken, maar wij hadden het geluk dat het laagwater was.
Nadat we bij de vuurtoren gekeken hadden, hebben we een stevige wandeling gemaakt terug naar het centrum van Whitley Bay. Daar hebben we in de supermarkt echte Engelse Chocolate Chip Cookies ingeslagen, heerlijk! Vanaf daar hebben we weer de bus gepakt naar Norht Shields, de Noordkant van de haveningang van de Tyne/Newcastle. Scheurend in een dubbeldekkerbus blijft een mooie beleving. Ook daar weer bij de kust uitgestapt en vanaf daar zijn we naar de ruïnes van het kasteel gelopen bij de haveningang. Er zijn daar erg mooie stranden, zo tussen de rotsen! Bij de ruïnes van het kasteel hebben we nog even in het gras gezeten, toen we bedachten om een koopje koffie te doen. Die hebben we daar in de buurt gehaald. Heerlijk op het terrasje met een bakje koffie. Ik was dan wel weer zo onhandig om tegen de tafel te stoten en Nynke haar White Chocolate om te stoten. Gelukkig kregen we van de attente bediening een nieuwe :)! Toen we klaar waren met koffiedrinken hebben we een ijsje gehaald en toen liepen we naar de bushalte. We realiseerden ons dat het al tegen vieren liep, terwijl de check-in ging sluiten en wij nog op 6 km afstand van de terminal waren. Bij de bushalte bleek dat de bus net geweest was. Toen kwam er een Arriva-bus aan, maarja deze mochten wij niet in met de dagkaart van Go North-East. Toen wachten op de volgende bus en dat duurde even. Om kwart over 4 in de bus gestapt. Na 10 minuten moesten we overstappen op een andere bus. Daar zaten we om half uiteindelijk in. Even later werd ik gebeld door DFDS of we er al bijna waren. We waren er al wel bijna, maar we moesten maar rennen het laatste stuk, prima! Wij in de stress of we de boot wel zouden halen. Maar even later stapten we uit de bus en toen naar de terminal gerend en we waren we om 16.38 aan boord. En binnen 5 minuten later gingen de boegschroeven aan en vertrokken we naar Nederland....... Gelukkig de boot gehaald!
Nadat we bij de vuurtoren gekeken hadden, hebben we een stevige wandeling gemaakt terug naar het centrum van Whitley Bay. Daar hebben we in de supermarkt echte Engelse Chocolate Chip Cookies ingeslagen, heerlijk! Vanaf daar hebben we weer de bus gepakt naar Norht Shields, de Noordkant van de haveningang van de Tyne/Newcastle. Scheurend in een dubbeldekkerbus blijft een mooie beleving. Ook daar weer bij de kust uitgestapt en vanaf daar zijn we naar de ruïnes van het kasteel gelopen bij de haveningang. Er zijn daar erg mooie stranden, zo tussen de rotsen! Bij de ruïnes van het kasteel hebben we nog even in het gras gezeten, toen we bedachten om een koopje koffie te doen. Die hebben we daar in de buurt gehaald. Heerlijk op het terrasje met een bakje koffie. Ik was dan wel weer zo onhandig om tegen de tafel te stoten en Nynke haar White Chocolate om te stoten. Gelukkig kregen we van de attente bediening een nieuwe :)! Toen we klaar waren met koffiedrinken hebben we een ijsje gehaald en toen liepen we naar de bushalte. We realiseerden ons dat het al tegen vieren liep, terwijl de check-in ging sluiten en wij nog op 6 km afstand van de terminal waren. Bij de bushalte bleek dat de bus net geweest was. Toen kwam er een Arriva-bus aan, maarja deze mochten wij niet in met de dagkaart van Go North-East. Toen wachten op de volgende bus en dat duurde even. Om kwart over 4 in de bus gestapt. Na 10 minuten moesten we overstappen op een andere bus. Daar zaten we om half uiteindelijk in. Even later werd ik gebeld door DFDS of we er al bijna waren. We waren er al wel bijna, maar we moesten maar rennen het laatste stuk, prima! Wij in de stress of we de boot wel zouden halen. Maar even later stapten we uit de bus en toen naar de terminal gerend en we waren we om 16.38 aan boord. En binnen 5 minuten later gingen de boegschroeven aan en vertrokken we naar Nederland....... Gelukkig de boot gehaald!
Labels:
DFDS Seaways,
Newcastle
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten