Vrijdagochtend vroeg vertrokken om met de bus naar Lundamo te gaan. Helaas waren we iets vergeten, waardoor we de volgende bus moesten pakken. Die bus ging een uur later, maar was luxe en bracht ons naar Lundamo. Na nog de laatste inkopen gedaan te hebben bij de lokale supermarkt, vervolgden wij onze weg richting het oosten. Ik met GPS+kaarten op mijn mobiel en Emiel had papieren kaarten en een kompas. De route naar de hut liep officieel circa 20 kilometer over de weg langs een rivier, maar wij wilden wat meer uitdaging. Dus bij de tweede brug zijn we de rivier over gegaan en een meer avontuurlijk pad gaan volgen. Het eerste stuk liepen we over een onverharde weg, maar al snel werd dit een pad dat alleen begaanbaar was voor bergtractoren. Nog een stukje verder kwamen we in de bush-bush en werd het pad bijna onbegaanbaar. Tot we bij een soort inham in de berg kwamen, waar een stroompje/waterval naar beneden was. Ons plan was dit stroompje te volgen naar beneden, om vervolgens de rivier waar dit stroompje op uit kwam over te steken. Wij daalden af, maar de helling werd steeds steiler en de begroeiing lastiger. Toen we uiteindelijk beneden waren bij het riviertje, bleek dat de rotsen in de weg stonden om bij de stuwdam de rivier over te steken. Dit betekende dat we de rivier over moesten steken! Wij de schoenen uit en langzaam door de stromende rivier banjeren. Net als in de Bear Grills-survivalseries, kunnen we dat ook afstrepen op het To-Do-lijstje in Noorwegen.
Na het oversteken van de rivier zijn we richting de weg gelopen, de officiële route. Aangezien het lang had geduurd om de afdaling te maken en de rivier over te steken, leek het ons een goed plan om per weg verder te gaan en mooi kilometers te lopen. De weg bracht veel minder uitdaging met zich mee en de natuur was ook niet zo mooi als het offroad-gedeelte. Toch was de natuur in het globaal weer heel divers, met verschillen tussen begroeiing en hoogte/vlakte. Na een flinke wandeling kwamen we bij het Håen-meer, waar ook wat vakantiehuisjes stonden. Hier moesten we van de weg af richting de cabin. Deze laatste kilometer ging weer over een looppad, dwars door de natuur. We moesten nu echter ook stukken 'wetlands' over en dit betekende weer natte schoenen. Maar na een stukje lopen zagen we dan eindelijk de cabin tussen de bomen door schemeren.
Bekijk hier de route van de heenreis
Om bij de cabin te komen moesten we over een loopplank over het beekje dat de cabin omringde. En dan gaat voor het eerst die deur open en komt er een typische geur tegemoet. Simpel, maar goed leefbaar was het huisje. Hongerig dat we waren, hebben we eten gekookt. Pasta met saus, vis en groenten. Maar dit moest bereid worden op een PRIMUS-kookstel, waar we wel wat moeite mee hadden om aan te steken. Inmiddels was het kampvuur ook heerlijk opgestookt en wat is dat genieten! Zeker samen met de whiskey die Tobias had meegebracht, werd dit een geslaagde avond.
De eerste nacht was heel koud en een beetje onwennig. We hadden niet allemaal even goed geslapen en dus werd de zaterdag een rustdag. We hebben wat proberen te vissen en heerlijk in de zon gelegen, terwijl ik een SMS kreeg dat er in Nederland dikke buien waren geweest... De zaterdagavond begon rustig, totdat Emiel een waterval had gezien en wij deze natuurlijk ook moesten bekijken. Het bekijken van de waterval leidde uiteindelijk tot het beklimmen van de dichtstbijzijnde bergtop, een dikke kilometer verder dan de waterval. Wat een prachtig uitzicht over de wijde omtrek, heerlijk!
Na dit avontuur kropen we heerlijk in bed, een aangenamer en dus warmere nacht. De zondag was ingepland om weer terug te lopen naar de bushalte. Het originele plan was om naar de bushalte in een ander dorp, ten noorden van de hut te lopen. Maar omdat deze route niet over de weg ging, hebben we besloten om de 'veilige' route over de weg te nemen naar de bushalte waar we vrijdag begonnen. Dus hebben we het hele eind over de weg naar Lundamo gelopen. We hadden een paar regenbuien onderweg en de lucht was grijs. De temperatuursverschillen waren wel heel groot tussen wanneer het regende en wanneer het droog was en de zon er bijna door kwam. Uiteindelijk kwamen we redelijk snel in Lundamo, maar de bus én de trein waren beide net geweest. Dit betekende dat we 3 uren moesten wachten op de volgende bus. Gelukkig kwam die bus en zijn we veilig, maar compleet uitgeput thuis gekomen!
Zeker voor herhaling vatbaar zo'n cabin trip!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten